Książka opowiada o utalentowanej, siedemnastoletniej klarnecistce Lennie wychowywanej przez babcię, która traci swoją siostrę. Bardzo ciężko jej jest się po tym pozbierać, dlatego zaczyna robić rzeczy, których nigdy by nie zrobiła (jak np. romans z Tobbym chłopakiem jej zmarłej siostry), raniąc najbliższych i siebie. I w pewnym momencie w jej życiu pojawia się Joe wpada w nie z ogromną radością, która sprawia, że Lennie znów żyje. Jednak przeszłość chodzi za nią jak cień. Wspomnienia o wspaniałej siostrzanej przyjaźni okazują się mieć skazy – tajemnice i tylko Tobby zdaje się ją rozumieć. Jednak Lennie nie chce już krzywdzić innych. Czy nie zdała sobie tego z tego sprawy za późno? Tego dowiecie się po przeczytaniu tej książki.
~~~~
Coś w tej książce jest co mnie bardzo oczarowało. Może to zwariowana przyjaciółka Lennie, może doskonali bracie Fontainowie (<3), może ksywka Lennie – John Lennon albo zabawne pióro autorki pomimo smutnych wydarzeń . Wiem jedno książka jest naprawdę warta polecenia (szczególnie jeżeli dodam, że w całości jest napisana niebieskim tuszem ;p)
PS: zapomniałam dodać, że po każdym rozdziale jest krótki wierszyk – wspomnienie o siostrze pisane przez Lennie i rozrzucane po całym mieście co bardzo mi się podobało bo lubię oryginalne książki a ta zdecydowanie do takich należy.
10/10
- Spencer
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz